We’ve updated our Terms of Use to reflect our new entity name and address. You can review the changes here.
We’ve updated our Terms of Use. You can review the changes here.

The Story of Mr. Dandy Gasoline

by Dustbowl

/
  • Record/Vinyl + Digital Album

    12" vinyl version of our latest album. Incldes insert with lyrica and download coupon.

    Includes unlimited streaming of The Story of Mr. Dandy Gasoline via the free Bandcamp app, plus high-quality download in MP3, FLAC and more.
    ships out within 2 days
    edition of 500 
    Purchasable with gift card

      €15 EUR or more 

     

  • Streaming + Download

    Includes unlimited streaming via the free Bandcamp app, plus high-quality download in MP3, FLAC and more.
    Purchasable with gift card

      €5 EUR  or more

     

  • Full Digital Discography

    Get all 6 Dustbowl releases available on Bandcamp and save 50%.

    Includes unlimited streaming via the free Bandcamp app, plus high-quality downloads of Here Comes Warren Oates (Single), The Story of Mr. Dandy Gasoline, The Great Fandango, Black River’s Chest (The Burden Revisited) / Flamin' Rose (Single), Suicide Avenue / Winter's Almost Gone (Single), and Goin' Down. , and , .

    Purchasable with gift card

      €8 EUR or more (50% OFF)

     

1.
The Season 07:01
The Season If you give me another chance I’ll try to hold away the storm and walk you through the avalanche in a safe way back home Shine your light on me now your bed’s so soft and deep and I’ll lead you up, up and down until our guests fall asleep Maybe it's the season or a reason leads us on but I know I’ll break down when everybody’s gone I don’t know much but I think I’ll follow on even If I break down In the middle of the song Out of my brain once again now but I’m gonna make it all right ‘cause I’ve learned how to romance but I never learned how to fight Weakness is a common thing here so don’t announce my arrival for is the heart that holds the fate you’re gonna lead me to the carnival
2.
Lovely Desecration I see faith’s a-risin’ as the haze rolls in for It isn’t hard to keep your conscience clean ‘cause It’s better any past than a present like this so pull that engine apart and wake at the call of bliss It’s such a lovely desecration See the diamond gates how they kept the light in at the lone hours I’ll pretend I’m next of kin someone send me here to save you from yourself find you a new lodge and put your fears on the shelf It’s such a lovely desecration
3.
Mr. Dandy Gasoline A hidden smell of gasoline in cheap perfumes, tonic and gin he was there through thick and thin a pale blossom, a breath of spring I see his face everywhere but I’m acting like I don’t care So we gotta be fancy and lean For Mr. Dandy Gasoline I told you once my only friend: “Martyrs will get you in the end’’ brother you’ve crossed the horizon bend “Do you have a lodge? I’ll pay the rent” I see his face everywhere with crimson flowers in the air So we gotta be fancy and lean For Mr. Dandy Gasoline Sometimes I get the cold shivers 'cause I know the highway’s for the drifters and there’s no God to beg and whisper we both know that, don’t we Mister? I see your face everywhere seeking tenderness and care We gotta be fancy and lean For Mr. Dandy Gasoline Baby, It’s a sure thing that's Mr. Dandy Gasoline
4.
Sail Away 04:29
Sail Away I’ll sail away my one true love, though I know I’ll break your heart now I’m on the floor and I hate every breath I’m taking I left my friends in a shimmering light, in a lone and ragged mile I see shades in the aisle and I think I’m going crazy The wind will sound, the seas will pound my ship is gone and all the world is watching the sand will roll, my heart is cold I got a home but my hands are freezing Making my last go-round and I’ll say goodbye to town till the night is gone the world will go down and I’ve been down so long, so am I weak? Or am I strong? I see shades in the aisle and I think I’m going crazy
5.
Strange Commotion It’s hard to handle the feeling that we’ve never been born but we’ll meet again ‘cause we’re part of the song and we are part of everything but everything is wrong fear seems like devotion and I’ve adored you for too long It’s a strange commotion Is there a man? Is there a man of good fortune? cold mountain water and dust are our only portion and every promise sounds like a big silly notion but every embrace feels like a sweet extortion It’s a strange commotion So leave me here if you dare and bloom like a burning rose It’s a warm summer breeze out there days are long and I know what no other knows It’s a strange commotion
6.
Kicks & Thrills It’s a great world but I feel I’m goin’ down I see no star’s a-shinin’ at the edge of town I can hear the city’s crying then it all falls apart I got this empty speedway with a great rage at heart Can you venture a guess? ‘cause I’m blinded by the lights and I think I heard someone said: “We’re gonna have a heatwave tonight” I wanna get some kicks, I wanna feel all right somekinda cheap thrills, It’s gonna be all right And I’m all dressed up in white fine linen In the lowest part of a forsaken Eden once we met as strangers, now we’re way out yonder can you feel the distance? The heavy days are over
7.
Say You Will 08:18
Say You Will I see your life’s but an invention longing for the sea to free the child but you’ve got a gift, an invitation for saints and ghosts to reconcile So please send them my regards a postcard and a fancy buckle Is there a trick not worth knowing? for life’s not easy in city’s shuffle Say you will and carry on we’ll be invisible at dawn I’ll spend the night at the reception waiting for the pale morning light won’t you give me some affection? the gypsy haunt is cold tonight And I can’t see where we’re going but I know I could hold on to you I hear your voice softly flowing and the old things are now new Say you will and carry on we’ll be invisible at dawn I’d like to leave you warm and lazy under the sun that bends above us my precious mistress this world’s crazy and love’s a riddle we can’t solve

about

Album Reviews:

# Nick West (Bucketful of Brains)

“Thoughts on the new Dustbowl album:
Way back in 2010 (and BoB#75) Jeremy Gluck introduced us to the Athens band Dustbowl. They’d just released their third album Goin’ Down and Jeremy, along with Phil Shoenfelt and Alex K. had guested on it; lead singer DD Dynamite had been a pal of Nikki Sudden and used to maintain his website. At that point there was a markedly Americana vibe about them; an emphasis on the pedal steel sound of John Hardy, and the guitar of Nick Fysakis, with the shade of Rowland S. Howard hovering nearabouts.
DD is now gone, replaced by Panos Birbas; there’s a new drummer in Dionissis Stefanopoulos; and they’ve added an extra guitar-player in Mike Dremetsikas. Along with these changes has come a fascinating shift of emphasis; first evident on 2016’s The Great Fandango but even more so now on The Story Of Mr. Dandy Gasoline. The high lonesome sound is mostly subdued; now subtler varieties of both darkness and light are on offer as they execute a change of course and approach the psychedelic.
The title carries the suggestion of one of those slightly surreal, loosely themed, psych-pop collections of the late 60s emerging in the wake of S.F.Sorrow but whether the songs relate narratively is neither here nor there, what’s to the point important is they do so musically. Thus if lyrically it remains a mite esoteric; with a charming opaqueness, no doubt partly a consequence of writing in a second language; musically it works a treat.
A definite baroque mood haunts, along with an unmistakable Paisley Underground sensibility. The guitars and pedal steel are invariably given their heads, and the latter stands in, at times, for a string section; keyboards only feature, always tellingly, on three tracks; while the impressive backing vocals, provided and arranged by Jennie Kapadai, might well be the collection’s secret weapon.
Keening strings and the piano of Alessandro Castagneri unveil ‘The Season’, extending in no hurry, across seven minutes, with Kapadai’s lovely shadowing of Birbas’ vocals, and guitar exchanges which will gradually blossom to full flower. Then come the livelier ‘Lovely Desecration’, redolent of Let It Bleed-era Stones, and the haunting, mysterious, and richly-textured title track featuring the familiar, guesting voice of Chris Cacavas.
‘Strange Commotion’ might be early Dream Syndicate playing country-rock a la Rockingbirds, while ‘Kicks & Thrills’ is appropriately upbeat before the closing ‘Say You Will’ plays out over eight minutes beginning with solo cocktail-bar piano and climaxing with Dead-like guitar.
It’s certainly an addictive record; my reaction reminds me of that I had to Richard Warren’s Laments what seems like a lifetime ago; and there remain barely framed questions, like why does it invoke thoughts of Procol Harum and J.G.Ballard. Still sometimes that’s exactly what you need from records, though it’s enough to be a fan of the Paisley Underground, the country Stones, or even GospelbeacH and their cohort to be taking a close interest in Dustbowl.

nickbob.com/2020/06/26/the-story-of-mr-dandy-gasoline-thoughts-on-the-new-dustbowl-album/?fbclid=IwAR1RXKQS3NCBULmhTunxy0uvgY9Oq_uwvM8k19leXs87I9mFPNPhAklT0T0

www.bucketfullofbrains.com


# Μιχάλης Παπαμακάριος (toperiodiko.gr)

“Οι Dustbowl κέρδισαν το στοίχημα, πρώτα από όλα με τον εαυτό τους και ύστερα με εμάς τους ακροατές, με το Great Fandango του 2016, ανεβάζοντας το πήχη αρκετά ψηλά, κάνοντας μας να αναρωτηθούμε τι πρόκειται να επακολουθήσει. Μια τέτοια «κατάκτηση» για μια μπάντα λειτουργεί πάντα διπλά και ως υπόσχεση αλλά και ως κίνδυνος για το επόμενο βήμα. Ακούγοντας το, τέταρτο πλέον άλμπουμ τους, “The Story of Mr. Dandy Gasoline”, νιώθεις ότι αυτή η μπάντα πατάει τόσο γερά στα πόδια της που η διαχείριση του ήχου τους και των ιδεών τους γίνεται με χαρακτηριστική άνεση και ποιότητα ώστε να σου δίνεται ένα ολοκληρωμένο έργο.
Οι Dustbowl αυτή τη φορά με τη βοήθεια του φίλου τους Chris Cacavas (ex- Green on Red, τώρα Dream Syndicate) μπήκαν στο Shakti Sound Studio έκαναν τα arrangements, ηχογράφησαν και αυτοσχεδίασαν live, μόνοι αλλά και μαζί με φίλους ένα υλικό που είχε προετοιμαστεί αλλά δεν είχε παιχτεί ποτέ πριν σε κάποια ζωντανή εμφάνιση. Ένα concept album που πήρε υπόσταση σαν μία ολότητα μέσα στο στούντιο, μέσα από τα ίδια τα τραγούδια, το ιδιότυπο παίξιμο και τον γνώριμο πλέον ήχο των Dustbowl, αυτό που οι ίδιοι αποκαλούν “Mother Earth Rock”.
Το νέο άλμπουμ των Dustbowl το διακρίνει μια συνθετική ωριμότητα, θα έλεγα ανώτερη από το προκάτοχο του. Από το άνοιγμα του με το The Season, το πιάνο και τα φωνητικά του Πάνου Μπίρμπα και βέβαια τους στίχους του, μπαίνεις σε ένα ατμοσφαιρικά λυρικό κόσμο. Το 2ο κομμάτι Lovely Desecration είναι σαν ένας καμβάς πάνω στον οποίο ζωγραφίζουν οι κιθάρες με τις συνεχείς ανταποκρίσεις τους, ενώ το 3ο Mr. Dandy Gasoline σου δημιουργεί απευθείας την εικόνα του μεγάλου δρόμου, ένα road ballad με τη συνδρομή της θρυλικής πλέον φυσιογνωμίας του Chris Cacavas. Η pedal steel του Χουστουλάκη γίνεται “αφηγητής’ στο πλάι του Πάνου Μπίρμπα στο Sail Away σε ένα κομμάτι που «στοιχειώνει» το μπάσο της Γραμματικού, ετοιμάζοντας σε να υποδεχτείς τη παράξενη αλλά γλυκιά αναταραχή του Strange Commotion για να χορέψεις μετά με τη γκρούβα του Kick n’ Thrills. Άλλωστε και εμείς μια ζωή κυρίως με «φτηνές» λαϊκές συγκινήσεις τη βγάζουμε…. Το Say you will δεν θα μπορούσε να σε ξεπροβοδίσει διαφορετικά θυμίζοντας σου τον τρόπο που μπήκες σε αυτή τη περιπέτεια.
Το θέμα με τα κομμάτια του τωρινού άλμπουμ των Dustbowl, «παιδιά» όλα του Νίκου Φυσάκη, πλην του Sail Away που οφείλεται στο Πάνο Μπίρμπα, είναι ότι όλα έχουν ιδέες που σου αποτυπώνονται από το πρώτο άκουσμα, έχουν catch που λένε και οι συνάδελφοι της αλλοδαπής. Το στοιχείο αυτό δείχνει μια ικανότητα αφήγησης ιστοριών μέσα από τη γλώσσα της μουσικής που σου αναδεικνύει κάτι οικείο, είναι μια μουσική «καύσιμο» ζωής.
Όσο για την απόδοση των Dustbowl δεν χωράει αμφιβολία ότι το δέσιμο τους ακούγεται τόσο στις ηχογραφήσεις όσο και πάνω στη σκηνή. Όσοι και όσες τους άκουσαν στα live των Dream Syndicate και Mark Lanegan Band έχουν μια φρέσκια ιδέα για τη κατάσταση της μπάντας, οι υπόλοιπες και υπόλοιποι μπορούν να αξιοποιήσουν την ευκαιρία που τους δίνεται στη επίσημη παρουσίαση του “The Story of Mr. Dandy Gasoline” στο six d.o.g.s. στις 3 Ιανουαρίου.
Το άλμπουμ κυκλοφορεί από την 11η Οκτωβρίου σε έκδοση 500 αριθμημένων βινυλίων (με download code) σε διανομή της Ikaros Records και σε ψηφιακή μορφή από το bandcamp της μπάντας.
“The Story of Mr. Dandy Gasoline”:
Produced and mixed by John Hardy Houstoulakis. Sound Engineer: John Hardy Houstoulakis Recording Engineer: Simon Bloom Hardware / Analog Mastering: Yiannis Cristodoulatos / Sweet Spot Productions Artwork: Lydia Grammatikou Photography: Pavlos Fysakis
Dustbowl: Panos Birbas – Vocals Nick Fysakis – Electric Guitar John Hardy Houstoulakis – Pedal Steel Mike Dremetsikas – Electric & Acoustic Guitar, Backing Vocals Lydia Grammatikou – Bass, Backing Vocals Dionissis Stefanopoulos – Drums
Στο άλμπουμ συμμετείχαν και οι:
Chris Cacavas – Vocals (Mr. Dandy Gasoline) Jennie Kapadai – Backing Vocals & Backing Vocals Arrangement (The Season, Mr. Dandy Gasoline, Strange Commotion, Say You Will) Simon Bloom – Backing Vocals (Lovely Desecration, Sail Away, Kicks & Thrills) Alessandro Castagneri – Piano (The Season, Say You Will), Fender Rhodes MKII (Mr. Dandy Gasoline)”

www.toperiodiko.gr/dustbowl-the-story-of-mr-dandy-gasoline/?fbclid=IwAR31ac0qHbzazaOWrFm5ZKo9qZKEg0Cu3QwxElVT9W-s01CM3m_4Vthg9cA#.Xe-TuNQS_Gh

# Mike Nikolitsis (ypogeio.gr)

“Τρία χρόνια μετά το πολύ δυνατό και αγαπημένο "The Great Fandango", οι Αθηναίοι Dustbowl επιστρέφουν με τον 4o δίσκο τους, "The Story of Mr. Dandy Gasoline". Όπως προδίδει ο τίτλος του, πρόκειται για ένα concept album, ένα δισκογράφημα που μέσα στα 35 λεπτά της διάρκειάς του ακολουθεί τις περιπέτειες του κύριου Dandy Gasoline.
Και είναι τέτοια η έμπνευση και η συνθετική δεινότητα του κιθαρίστα της μπάντας Νίκου Φυσάκη, που οι προαναφερθείσες περιπέτειες του φανταστικού χαρακτήρα mister Gasoline αποκτούν κατά τη διάρκεια της ακρόασης ολοζώντανη υπόσταση, γίνονται χειροπιαστές εικόνες και απολαυστικά γλαφυρές μουσικές ιστορίες. Από κοντά και η αψεγάδιαστη ερμηνεία του Πάνου Μπίρμπα, ο οποίος δείχνει να έχει ενσωματωθεί ακόμα πιο βαθιά στην μπάντα - ούτως ή άλλως από το "Great Fandango" ήταν... σαν στο σπίτι του, πόσο μάλλον τώρα, 3 χρόνια μετά. Καταλυτικά στο τελικό αποτέλεσμα και στο χτίσιμο της americana εν γένει ατμόσφαιρας τα φωνητικά της Τζένης Καπάνταη και του Simon Bloom, ενώ με χαρά και περηφάνια διαπίστωσα πως τα πλήκτρα βρίσκεται ο παλιός μου φίλος -σπάνιο και ακριβό μουσικό πολυεργαλείο!- Alessandro Castagneri. Είναι απολαυστικός ο Ale, όπως και ολόκληρη η μπάντα, στις δύο μεγαλοφυείς μακροσκελείς συνθέσεις που ανοίγουν και κλείνουν το άλμπουμ, στο "Season" και στο "Say Will", αντίστοιχα. Συμμετοχή - έκπληξη η φωνή του Chris Cacavas (The Dream Syndicate) στο ομώνυμο "The Story of Mr. Dandy Gasoline", το οποίο είναι ένα ακόμα φαρμακερό βέλος στη φαρέτρα του δίσκου... Κομματάρα και το "Kicks & Thrills", αλλά και το επιβλητικό "Lovely Desecration".
Αν μου έλεγες πως οι Dustbowl πολύ σύντομα -στο επόμενο δισκογραφικό τους βήμα- θα ξεπεράσουν το στιβαρό και μεστό "Great Fandango", θα σου απαντούσα πως δεν το βλέπω, δύσκολο... Κι όμως, το "The Story of Mr. Dandy Gasoline" κατορθώνει να σταθεί σε ισοϋψή επίπεδα με τον ένδοξο προκάτοχό του και να ξεδιπλώσει με τον πιο εμφατικό τρόπο το περίφημο "mother earth rock" της Αθηναϊκής μπάντας, η οποία εδώ, χωρίς να "ξεπουλήσει" το παραμικρό από τον ξεχωριστό και... "εκτός μοδός" και μαζικών τάσεων ήχο της, παραδίδει μαθήματα υψηλής τραγουδοποίιας και αλήθειας.”

www.ypogeio.gr/New_Releases/Nees-Kuklofories_2808

# Παναγιώτης Γαβρίλης (Soundgaze)

"Το τελευταίο πράγμα που θα μπορούσε να κατηγορήσει κανείς τους Dustbowl είναι ότι αποτελούν εραστές του εφήμερου, των εποχιακών trends. Το τέταρτο αυτό LP τους που κυκλοφορεί στις 11 Οκτωβρίου, είναι και αυτό φτιαγμένο από τα ίδια παλαιομοδίτικα, θα έλεγε κανείς υλικά. Μπόλικη country (η οποία αποτελεί ίσως και το συνεκτικό στοιχείο των διαφόρων περιόδων του συγκροτήματος), μαζί με το σκονισμένο rock των Green On Red, αλλά και τους Dylan, Gram Parsons και πάει λέγοντας. Μία τέτοια περιγραφή μπορεί να αποδώσει ίσως πιστά το περίγραμμα, πολύ λίγο όμως την ουσία.
Και η ουσία είναι ότι πίσω από αυτά τα παλαιομοδίτικα (ξεπερασμένα θα έλεγαν οι κακεντρεχείς) υλικά, το τελικό αποτέλεσμα ηχεί (και είναι) επίκαιρο, ίσως τώρα παρά ποτέ. Γιατί αυτή ακριβώς την εποχή, όλα αυτά που συνθέτουν την μουσική των Dustbowl (η εκτελεστική ικανότητα, οι καλές συνθέσεις, οι προσεγμένοι, ειλικρινείς, ανθρώπινοι στίχοι, η πραγματική αγάπη για αυτό που κάνουν) είναι όχι μόνο είδος εν ανεπαρκεία, αλλά στην πραγματικότητα έως και κάτι απορριπτέο. Όταν το εύκολο, το απλοϊκό (σε σημείο ανοησίας) είναι ό,τι καταναλώνεται μαζικά ελέω clicks, το να υπάρχουν μπάντες που στέκονται εξ ορισμού απέναντι σε όλο αυτό, είναι ακριβώς αυτό που έχουμε τώρα (όχι παλαιότερα) ανάγκη. Όσο για την μουσική καθαυτή, αν κάποιος έχει να μου επιδείξει κάτι εντελώς νέο, πρωτότυπο, σημαντικό, με χαρά θα ακούσω και τότε θα ρίξω και ανάθεμα και στους Dustbowl διότι είναι... τυμβωρύχοι. Ας σοβαρευτούμε: Η καλή μουσική δεν έχει ηλικία, είναι τόσο απλό. Και καλή είναι η μουσική που πρώτα από όλα έχει ψυχή – αυτή είναι η λέξη κλειδί και οι Dustbowl πληρούν το σχετικό κριτήριο με το παραπάνω.
Για να μην παρεξηγηθώ, η αξία του The story of Mr. Dandy Gasoline (δείτε την συνέντευξή τους για να καταλάβετε περισσότερα για τον τίτλο) δεν βρίσκεται μόνο σε όλα αυτά τα ολίγον μεγαλόστομα (συγχωρείστε με για αυτό), που μόλις παρέθεσα, κάθε άλλο: Η μουσική καθαυτή είναι αρκετή για να δικαιολογήσει τους επαίνους ούτως ή άλλως. Το πρώτο ενδιαφέρον εδώ είναι ότι συνθετικά οι Dustbowl, χωρίς να αφήσουν πίσω τις σαφείς country επιρροές τους, τις εμπλουτίζουν με τρόπο που συχνά, τις περισσότερες ίσως φορές, τις αφήνουν σε δεύτερο πλάνο. Παράλληλα, το υλικό τους παρουσιάζει ποικιλία στην μορφή, στην ένταση και στην διάθεση, σε τέτοιο βαθμό που ο δίσκος μπορεί να ακουστεί στο σύνολό του όχι μία, αλλά περισσότερες φορές στην σειρά.
Το εναρκτήριο The Season, μας προσφέρει μερικές από τις πιο όμορφες μελωδίες του δίσκου και χρωματίζεται όχι από τις κιθάρες ή το pedal steel αλλά κυρίως από το πιάνο και την ερμηνεία του Πάνου Μπίρμπα. Και εδώ ανοίγω μία παρένθεση για να σημειώσω ότι ο Μπίρμπας εξελίσσεται σε ένα από τα πλέον ενδιαφέροντα twists του ήχου των Dustbowl, ακριβώς γιατί η χροιά της φωνής του είναι το ακριβώς αντίθετο από αυτό που θα περίμενε κανείς από τον τραγουδιστή ενός τέτοιου σχήματος, υπό την έννοια ότι δεν ηχεί σαν να έχει μόλις καπνίσει δύο πακέτα άφιλτρα συνοδεία μίας (ολόκληρης φυσικά) μπουκάλας ουίσκυ – αυτό δε θα ήταν ίσως ένα αναμενόμενο, το στερεότυπο; Και όμως, όσο περισσότερο ακούς, τόσο αντιλαμβάνεσαι ότι αυτή η όχι αναμενόμενη, εκτός πεπατημένης χροιά, σε συνδυασμό με την πολύ καλή, ευαίσθητη, ειλικρινή ερμηνεία, δένει εκπληκτικά με τον ήχο της μπάντας.
Άνετα οι Dustbowl θα μπορούσαν να είχαν ηχογραφήσει ένα δίσκο που θα περιείχε τα The Season, 1, The Season 2 και The Season...reload και η αποδοχή θα ήταν εγγυημένη. Όμως αυτό δεν συμβαίνει: Το riff του Lovely Desecration που ακολουθεί (και φέρνει αρκετά σε Stones) σε προσγειώνει στην πραγματικότητα: Οι Dustbowl δεν είναι ένα country σχήμα, αλλά ένα rock σχήμα που αγαπά πολύ την country. Εξαιρετικό όχι μόνο το riff, αλλά και το ρεφραίν, το σύνολο στην πραγματικότητα, με ένταση, νεύρο, κέφι, ό,τι πρέπει να έχει ένα καλό rock’n’roll κομμάτι.
Συγχρόνως αποτελεί ένα ιδανικό πέρασμα για ένα από τα αυτονόητα highlights του δίσκου, το Mr. Dandy Gasoline. Εδώ έχουμε την συμμετοχή του Chris Cacavas στα φωνητικά (για τον οποίο θεωρώ ότι περιττεύει η παρουσίαση), η οποία προφανώς προσθέτει σημαντικά στο τελικό αποτέλεσμα. Ανεξάρτητα όμως από το ειδικό βάρος του guest, έχουμε να κάνουμε με μία όμορφη σύνθεση, στο ύφος πράγματι των Green On Red, με πολύ καλή ερμηνεία από τον Μπίρμπα, και δεύτερα φωνητικά που έχουν λόγο ύπαρξης, πολύ όμορφα περάσματα στις κιθάρες, στο pedal steel, στο Fender Rhodes, κοντολογίς πρόκειται για ένα από τα πλέον ξεχωριστά κομμάτια της μπάντας διαχρονικά.
Όμως ο δίσκος δεν τελειώνει εδώ: Το Sail Away, η μόνη σύνθεση που υπογράφει ο Πάνος Μπίρμπας, οι υπόλοιπες είναι του Νίκου Φυσάκη, θα μπορούσε με λίγο διαφορετική ενορχήστρωση κάλλιστα να είναι ένα κομμάτι των Last Drive, με το ρεφραίν να είναι από αυτά που σου καρφώνονται στο μυαλό, ένα ακόμη highlight δηλαδή. Το Strange Commotion πάλι είναι, συγκριτικά πάντα η πιο cοuntry στιγμή του δίσκου, χωρίς να είναι ακριβώς αυτό. Ίσως το κομμάτι που αρχικά μου έκανε την λιγότερη εντύπωση στην πρώτη ακρόαση, αλλά φυσικά είχα λάθος. Δεν ίσχυσε πάντως το ίδιο για το Kicks & Thrills που με εντυπωσίασε με την πρώτη, και, όπως φαίνεται και από τον τίτλο, αποτελεί και αυτό, την επιτομή του γνήσιου rock’n’roll κομματιού. Και εδώ όμως οι Dustbowl κάνουν την διαφορά: δεν έχουμε να κάνουμε με ένα κομμάτι στην λογική του “πάμε να τα σπάσουμε όλα”, ένα κομμάτι που παγιδεύεται στα ντεσιμπέλ, αλλά αντίθετα μία σύνθεση που βγάζει γνήσιο συναίσθημα και έχω την βεβαιότητα ότι θα λειτουργήσει πολύ καλά live.
Και εκεί που πιστεύεις ότι τα έχεις ακούσει όλα ή περίπου όλα, η δεξιοτεχνική εισαγωγή του Say You Will με πιάνο που παίζει άλλος guest, ο Alessandro Castagneri (παίζει πιάνο και Fender Rhodes σε όλο το δίσκο, σε κάνει να αναπηδήσεις (“Petrucciani παίζουν;”). Το βασικό θέμα βάζει τα πράγματα περίπου στην θέση τους, περίπου γιατί το συγκεκριμένο οκτάλεπτο κομμάτι είναι ίσως το πλέον ιδιαίτερο που έχουν ηχογραφήσει οι Dustbowl, πιθανότατα την πιο pop στιγμή τους, θα μπορούσα να πω. Θαυμάσια πραγματικά μελωδία, την οποία οδηγεί το πιάνο, όμως το κομμάτι καταλήγει σχεδόν απροσδόκητα σε ένα jam, από αυτά που ξέρει καλά να κάνει η μπάντα.
Όσο για τις επιδόσεις των μελών της, φοβάμαι ότι έχω αρχίσει να ξεμένω απο κοσμητικά επίθετα. Θα πω απλώς ότι πέραν της δεδομένης ικανότητας του Γιάννη Χουστουλάκη στο pedal steel και του Νίκου Φυσάκη στην κιθάρα, εδώ έχουμε να παρατηρήσουμε την πολύ καλή χημεία του τελευταίου με τον έτερο κιθαρίστα Μιχάλη Δρεμέτσικα. Έχουμε όμως και την σταθερά καλή rhythm section (Λυδία Γραμματικού στο μπάσο αλλά με συμμετοχή και στα πολύ καλά δεύτερα φωνητικά του δίσκου, Διονύσης Στεφανόπουλος στα ντραμς), που χωρίς περιττές φιγούρες, παίζοντας ουσιαστικά, γεμίζουν τον ήχο – και μιλώντας για περιττές φιγούρες, πάντα θυμάμαι την ρήση ότι το πιο δύσκολο δεν είναι να παίξεις ένα δεξιοτεχνικό σόλο πολύ γρήγορα, αλλά να παίξεις μία απλή μελωδία και να την παίξεις καλά – δεν είναι δικό μου, του John Coltrane είναι!
Οι ενορχηστρώσεις είναι επίσης πολύ καλά δουλεμένες, με το πιάνο, όπου χρησιμοποιείται, να παίζει καταλυτικό ρόλο, κάτι που ισχύει και για τα θαυμάσια δεύτερα φωνητικά της απαραίτητης πλέον Τζένης Καπάδαη (απαραίτητη, διότι τέτοια φωνή, αλλά και τέτοια πλούσια ερμηνεία δεν βρίσκεις ακριβώς κάθε μέρα). Και κοντά σε όλα αυτά, η παραγωγή του Γιάννη Χουστουλάκη είναι εξαιρετική, όχι μόνο από τεχνικής πλευράς, αλλά γιατί αναδεικνύει στην πραγματικότητα την μουσική, κάτι που μόνο εύκολο δεν είναι.
Συνολικά, έχουμε να κάνουμε πιθανότατα με τον καλύτερο δίσκο του σχήματος (μέχρι στιγμής!), χωρίς καμμία απολύτως διάθεση να μειώσω τις προηγούμενες, πολύ καλές δουλειές τους (όσοι τους γνωρίζετε, ξέρετε ακριβώς για ποιο πράγμα μιλάω). Η διαφορά εντοπίζεται στα σημεία: Ίσως στην ποικιλία του υλικού ή και στην ωριμότητα με την οποία το συγκρότημα το προσεγγίζει. Η ουσία είναι ότι οι Dustbowl για άλλη μία φορά κερδίζουν το στοίχημα, ένα στοίχημα που βάζουν κατ’ αρχήν με τον εαυτό τους. Και βέβαια είναι πολύ ευχάριστο ότι θα τους δούμε σύντομα και στην σκηνή (26/10 με τους Dream Syndicate στο Fuzz)”
8,5/10

soundgaze.gr/index.php/diskoi/item/4661-dustbowl-the-story-of-mr-dandy-gasoline-mother-earth-s-music-2019?fbclid=IwAR2SCjBozfHILsnOtFAtHCz3oHmSUHcvu9p5g3enhHE4f-cXyhZfzG9iYRk

Interview:
soundgaze.gr/index.php/sunenteuxeis/text-interviews/item/4662-synentefksi-dustbowl

# Διονύσης Τσαγκλής (Moody Times) (Voice Web Radio)
Best of 2019

"Όταν Τα Φοινικόδεντρα Φόρεσαν Τα Γιορτινά Τους.
Όταν είχα τελειώσει με τις πολλές μου ακροάσεις στο The Great Fandango μου είχε γεννηθεί η απορία αν οι Dustbowl θα κατάφερναν ποτέ να ηχογραφήσουν ένα Lp ανάλογης αξίας. Πέρασαν τρία χρόνια και η όποια απορία μου λύθηκε και με το παραπάνω. Το Ελληνικό Ροκ ή αν θέλετε το Ελληνικό Ανεξάρτητο Ροκ δεν περνάει και τις καλύτερες του μέρες κι αυτό όχι γιατί δεν υπάρχουν συγκροτήματα αλλά γιατί κυρίως δεν υπάρχουν εταιρείες με οραματιστές, με πίστη και με όρεξη για δουλειά, και επίσης επειδή δεν υπάρχουν πια ραδιοφωνικοί σταθμοί για να ασχοληθούν μαζί του(σύμφωνοι υπάρχουν δύο άντε τρεις εξαιρέσεις, μπα πολλές λέω). Συν τοις άλλοις έχουμε και τους "πεφωτισμένους" καθοδηγητές που προσπαθούν συνεχώς να μας πείσουν για τον θάνατο του ροκ και για την ματαιότητα που υπάρχει στην προσπάθεια κάθε εγχώριας μπάντας να τραγουδίσει στα αγγλικά.
Οι Dustbowl μάλλον χαμογελούν ειρωνικά με όλα αυτά και δεν λογαριάζουν τίποτα...ευτυχώς! Αναρωτιέμαι αν υπάρχει καλύτερη απάντηση σε όλους τους αφορισμούς από την συμμετοχή του τεράστιου Chris Cacavas στο The Story Of Mr. Dandy Gasoline. Όσοι δε, θα χλευάσουν την ηλικία του Cacavas και θα τον αποκαλέσουν "ξεπερασμένο", "δεινόσαυρο" ή "παρωχημένο" προφανώς θα ανήκουν είτε στην κατηγορία αυτών που λιώνουν με τους κάθε Sin Boy είτε σε αυτή που αποτελείται από τους φανατικούς τηλεθεατές των talent shows. To The Story Of Mr. Dandy Gasoline μπορεί να ξεγελάει στο πρώτο άκουσμα και να μοιάζει παλαιομοδίτικο αλλά δεν είναι, τόσο η φαντασία στην ενορχήστρωση που έχουν αναλάβει τα ίδια τα παιδιά όσο και η "μηχανική" υποστήριξη του Simon Bloom έχουν δώσει στο άλμπουμ μια απίστευτη ζωντάνια και μια φοβερή φρεσκάδα. Άλλωστε τι θα πει παλαιομοδίτικο; Όλοι κάπου πατάνε για να δημιουργήσουν, όλοι έχουν δασκάλους και τα μουσικά είδη ανακυκλώνονται (η τελευταία παρατήρηση απευθύνεται σε όλους εκείνους που πασχίζουν να μας πείσουν ότι το hip-hop είναι η νέα μουσική...οκ μάλλον αγνοείτε τους Public Enemy ή τους NWA). Ο ήχος των Dustbowl έχει σαν βασικό άξονα την country, ή πιο σωστά την country rock, υπάρχουν εμφανέστατες επιρροές από Gram Parsons και Dylan όμως δεν σταματούν εδώ.
Δεν είναι τυχαίο πως - κατά τη γνώμη μου πάντα- τα καλύτερα τραγούδια του άλμπουμ είναι και τα πιο μεγάλα σε διάρκεια, (The Season και Say You Will), εδώ η ενορχήστρωση κάνει θαύματα αλλά και οι φωνητικές αρμονίες σε πάνε σε έναν Παράδεισο όπου οι καουμπόϋσες μπορεί να μελαγχολούν αλλά εξακολουθούν να ερωτεύονται, να ελπίζουν, να τραγουδούν και να ονειρεύονται, ένα μεγάλο μπράβο στις Τζένη Καπάνταη και Λυδία Γραμματικού γι αυτή την ατμόσφαιρα, όλα αυτά συμβαίνουν και σε κάποιο σαλούν στην άκρη ενός έρημου χωματόδρομου όταν οι Tindersticks αποφασίσουν να δοκιμάσουν την τύχη τους και στην country rock ενώ οι Spain συνυπάρχουν μια χαρά με τους Allman Brothers και κάπου εδώ πρέπει να γίνει και η απαραίτητη αναφορά στο υπέροχο πιάνο του Alessandro Castagneri.
Στο Lovely Desecration έχουμε ένα από τα πιο όμορφα συναπαντήματα των Dream Syndicate με τους Green On Red που θα μπορούσε να κάνει ποτέ όχι μόνο ελληνικό σχήμα αλλά οποιοδήποτε γκρουπ, τι να πρωτοθαυμάσεις δηλαδή, την rhythm section; Την pedal steel; την ξέφρενη ηλεκτρική κιθάρα; Στο Mr. Dandy Gasoline τόσο η συμμετοχή του Cacavas όσο κι αυτός ο blues-desert rock ρυθμός σε έχουν φέρει εκεί όπου βρίσκεσαι μόνο εσύ και ο ουρανός, ενώ το Sail Away μοιάζει τόσο Walkabouts κάποιες στιγμές που σχεδόν αιφνιδιάζεσαι όταν δεν ακούς τον Eckman και την Torgerson, χαλάλι όμως τα φωνητικά είναι και πάλι πανέμορφα.
Το Strange Commotion είναι ένα τραγούδι που άνετα θα μπορούσε να αποτελεί κορυφαία στιγμή σε άλμπουμ των Rich Hopkins and the Luminarios ενώ τα σχεδόν soul φωνητικά των δύο κοριτσιών που αναφέραμε παραπάνω προσθέτουν και λίγο από το άρωμα των Stones του Exile On Main Street. Σταματώ εδώ μπορώ να γράφω ώρες και θέλω να συνεχίσω τις ακροάσεις, όμως παίρνοντας την ευθύνη των όσων γράφω δηλώνω με το χέρι στη καρδιά πως το The Story Of Mr. Dandy Gasoline- εκτός συγκλονιστικού απροόπτου- είναι όχι μόνο το καλύτερο άλμπουμ της εγχώριας σκηνής αλλά και ένα από τα σημαντικότερα άλμπουμς ελληνικού αγγλόφωνου ροκ που κυκλοφόρησαν τα τελευταία πάρα μα πάρα πολλά χρόνια."

voicewebradio.com/index.php/2016-08-01-10-51-30/5095-2019-10-12-06-32-44?fbclid=IwAR2g8do6FugbKpl_J6y8JrK0vjxslNZcFzXMD4W3rTnzB7XNJulCFaH2Evw

# Χρήστος Δασκαλόπουλος (25 Radio Show, 15/9/19)

"Είναι μακραν η καλύτερη δουλειά των Dustbowl μέχρι τώρα. Τα τραγούδια είναι το ένα καλύτερο από το άλλο με τα καλύτερα ρεφραίν που έχουμε ακούσει. Ένας εξαιρετικός δίσκος, ο καλύτερος τους μέχρι τον επόμενο...."

# Μαρία Μαρκουλή (monopoli.gr)

“Επιτρέψτε μου να σας πω μια ιστορία. Την ιστορία του κυρίου Dandy Gasoline. Πρόσφατα τον γνώρισα, αλλά είναι σαν να τον ξέρω χρόνια. Επειδή ξέρω τους Dustbowl. Που μας σύστησαν τον κ. Gasoline. Mr. Dandy Gasoline. Α ναι, οι Dustbowl! Μια από τις καλύτερες μπάντες που κυκλοφορούν εκεί έξω. Όλοι τους – ένας κι ένας μουσικοί ξεχωριστοί. Ιδανικά «δεμένοι» με το πνεύμα της μπάντας – μια περιπέτεια σε εξέλιξη. Σε απόλυτη συμφωνία με το πνεύμα της Γης. Σε απόλυτη ρήξη με κάθε αδικία. Mε το γήϊνο ροκ, το Mother Earth Rock τους και την στάση τους, πολιτική, όπως κάθε πράξη που μας καθορίζει, απέναντι στα πράγματα.
Αλλά, υποσχέθηκα μια ιστορία, του Mr Dandy Gasoline και επιστρέφω. Αυτός ο τύπος ζει μέσα στο καινούργιο άλμπουμ των Dustbowl. Είναι το καινούργιο άλμπουμ τους. Ο τίτλος του. Είναι όλοι τους. Είναι η μπάντα. Είναι το πρόσωπο που εμφανίζεται παντού και μια ανεπαίσθητη μυρωδιά βενζίνης. Είναι ο τύπος που έχεις αφήσει πίσω και τον βρίσκεις μπροστά σου.
Στο καινούργιο τους άλμπουμ, oι Dustbowl πάνε ακόμη πιο μακριά. Επτά κομμάτια – ανοίγει το Season των 7 λεπτών και κλείνει το Say you will(8.17), η μπάντα κι αυτός ο μίστερ Dandy στήνουν σκηνικό – ένα concept album, με kicks & thrills. Όπου σημασία δεν έχουν οι ετικέττες της μουσικής και οι συστάσεις, αλλά οι χαρακτήρες και αυτό που φέρνουν μαζί τους. Μπορεί να είναι η σοφία της γης...”

www.monopoli.gr/2019/10/15/people/347050/kyries-kai-kyrioi-o-mr-dandy-gasoline/

# Σταύρος Μπέκας (Lung Fanzine #4)

Οι Dustbowl προχωρούν στην αληθινά προσωπική τους διαδρομή, με πειθώ και πηγαία τραγουδοποιία μεταφέρουν συνειρμούς και παρορμήσεις μέσα στη σκόνη του χρόνου. Το Lung παρακολουθεί αυτή τους την πορεία και ο Σταύρος Μπέκας συντονίζεται στο πνεύμα του νέου τους άλμπουμ, "The Story of Mr. Dandy Gasoline"
"Οι Dustbowl με τον 4ο δίσκο τους ''Mr. Dandy Gasoline'', υφολογικά και ποιοτικά παραμένουν στο υψηλότερο επίπεδο. Η παραγωγή του John Hardy είναι υπέροχη, η πένα του Nick Fysakis ανεξάντλητη ενώ η φωνή του Πάνου Μπίρμπα συνεχίζει να προσθέτει στη μπάντα λεπτομέρειες που της έλειπαν παλαιότερα. Ότι ακριβώς κάνει και η guest Jennie Καπάδαη με τα καταπληκτικά της backing vocals.
Έχουν ως βάση την ισορροπία ανάμεσα στη Folk Rock και το Αμερικάνικο '80s Underground τύπου Dream Syndicate, χωρίς σε καμία περίπτωση πάντως να περιορίζονται σε αυτό. Το ομότιτλο ''Mr, Dandy Gasoline'', στο οποίο τραγουδά ο μεγάλος Chris Cacavas, θα μπορούσε να είναι Band, το ''Lovely Desecration'' Lou Reed, ενώ το γλυκύτατο ''Strange Commotion'', με τα φανταστικά διπλά φωνητικά, φλερτάρει με τη Soul. Τα δύο μεγάλης διάρκειας tracks που ανοίγουν και κλείνουν τον δίσκο (The Season, Say You Will), με το πιάνο του Ιταλού guest Alessandro Castagneri, λειτουργούν ως slowburners και δίνουν extra πόντους σε έναν ούτως ή άλλως σπουδαίο δίσκο που δεν έχει απολύτως τίποτα να ζηλέψει από τους αντίστοιχους Αμερικάνικους".

# Γιαννης Καφάτος (Viewtag.gr)

“Τέσσερις δίσκους μετά, οι Dustbowl μας συστήνουν το άλμπουμ με τον αινιγματικό τίτλο The Story of Mr. Dandy Gasoline, ετοιμάζονται για ένα support στους The Dream Syndicate (Fuzz, το Σάββατο 26 Οκτωβρίου) και μας κάνουν να τους ακούμε με ακόμη μεγαλύτερη όρεξη.
Το άλμπουμ των Dustbowl είναι ένα «ήρεμο ξέσπασμα», έχει ταυτότητα, είναι rock με country/folk διάθεση, riffs που μένουν στο μυαλό όχι ως φτηνά τζινγκλάκια αλλά ως ξεσπάσματα ενός ολοκληρωμένου έργου που μπορείς να ακούσεις και να ξανακούσεις πίνοντας, περπατώντας, διαβάζοντας, δουλεύοντας (με ακουστικά χωρίς να καρφωθείς).
Η συμμετοχή του Chris Cacavas, στο ομότιτλο Mr. Dandy Gasoline, ανεβάζει τις μετοχές μιας δουλειάς που έχει κι από μόνη της σπουδαία αξία. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι με το τέταρτο αυτό άλμπουμ οι Dustbowl έβαλαν πολύ ψηλά τον πήχη για το επόμενο. Είναι μια δουλειά που αξίζει να τη γνωρίσετε”.

# Φώντας Τρούσας (diskoryxeion.blogspot)

“Οι Dustbowl είναι μία από τις πιο παλαιές και πιο πιστές ελληνο-americana μπάντες. Υπάρχουν από το 2006, έχοντας κυκλοφορήσει μέχρι σήμερα τέσσερα long-plays (και άλλα τινά), με το πιο πρόσφατο απ’ αυτά να έχει τίτλο “The Story ofMr.Dandy Gasoline” [Mother Earth’s Music, 2019]. Πρόκειται για μια δική τους παραγωγή (LP/CD), στην οποία ακούγονται επτά πρωτότυπα τραγούδια (από 3λεπτα έως 8λεπτα).
Εξαμελείς είναι οι Dustbowl (Πάνος Μπίρμπας φωνή, Νίκος Φυσάκης κιθάρες, John Hardy Houstoulakis pedal steel, Μιχάλης Δρεμέτσικας κιθάρες, φωνητικά, Λυδία Γραμματικού μπάσο, φωνητικά, Διονύσης Στεφανόπουλος ντραμς), μα αν υπολογίσεις και τις «βοήθειες» σε φωνές (Chris Cacavas), φωνητικά (Τζένη Καπάνταη, Simon Bloom) και πιάνο-πλήκτρα (AlessandroCastagneri), τότε αντιλαμβάνεσαι πως έχεις να κάνεις μ’ ένα πλήρες σχήμα, που διαθέτει όλα εκείνα τα επιμέρους στοιχεία (και από την τυπική πλευρά), ώστε να υπηρετήσει σωστά το όραμά του. Πού είναι ποιο; Μα το να προβληθούν σύγχρονα, δικά του τραγούδια, που να πατάνε ναι μεν πάνω στα διδάγματα των ιστορικών γκρουπ του (αμερικανικού) παρελθόντος, αλλά ταυτοχρόνως να προσφέρουν κι ένα «προσωπικό» στοιχείο. Και αυτό, το «προσωπικό άγγιγμα» των Dustbowl, δεν είναι κάτι καινούριο – δεν το φανερώνει τώρα το αθηναϊκό γκρουπ, εννοούμε, καθώς είναι κατακτημένο εδώ και χρόνια.
Είναι, λοιπόν, η τραγουδοποιητική σιγουριά, που βγαίνει πάνω απ’ όλα στο “The Story of Mr.Dandy Gasoline”, η πίστη πως ό,τι τραγουδάς και το αντιλαμβάνεσαι και το εννοείς, περνώντας αυτήν ακριβώς την βεβαιότητα και στα λόγια, μα και στις μελωδίες – με τα πρώτα (τα λόγια) να περικλείουν τις βασικές στιχουργικές αφετηρίες τού κλασικού country-rock, και με τις μουσικές να σε μεταφέρουν αβίαστα σ’ αυτούς τους αγαπημένους ήχους, από τα τέλη των sixties και τα seventies, όταν τα συγκεκριμένα ηχοχρώματα αποδεικνύονταν κυρίαρχα, πριν αναθερμανθούν, στα eighties πια, από το λεγόμενο “paisleyunderground”.
Στην πρώτη γραμμή, λοιπόν, θα τοποθετούσα το φερώνυμο με τον τίτλο του άλμπουμ τραγούδι, το “Mr. Dandy Gasoline”, το έσχατο “Say you will”, το lead track “The season”… Στην πράξη, όμως, όλο το άλμπουμ ακούγεται νεράκι, βγάζοντας την ίδια ορμή από την αρχή ίσαμε το τέλος του”.

diskoryxeion.blogspot.com/2019/10/dustbowl-americana.html

# Γιώργος Χούλης (rockinathens.gr)

“Το “The Great Fandago” που κυκλοφόρησε πριν 3 χρόνια, έδειχνε τους Αθηναίους Dustbowl να έχουν προχωρήσει ένα βήμα μπροστά συγκριτικά με τις προηγούμενες δουλειές τους και να δημιουργούν τον δικό τους ήχο. Τρία χρόνια μετά, το “The Story Of Mr.Dandy Gasoline” έρχεται να επιβεβαιώσει τις θετικές εντυπώσεις.
Απο τις πρώτες ακροάσεις του δίσκου καταλαβαίνει κανείς πως η μπάντα έχει δουλέψει ακόμη περισσότερο σε όλους τους τομείς. Αρχικά στην παραγωγή του John Hardy που δίνει άλλο αέρα στις συνθέσεις και το παίξιμο των μελών της, με τον χαρακτηριστικό ήχο στις κιθάρες που δίνει ένα ακόμη πιο 70’s feeling βγαλμένο από τους Grateful Dead, Rolling Stones, Neil Young, Dylan εποχής The Band αλλά και μετέπειτα συνεχιστών σαν τους Gun Club εποχής “Miami” και Green on Red σε συνδυασμό με την pedal Steel που αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι αυτού του ήχου και της φωνής του Πάνου Μπίρμπα που είναι η κατάλληλη για το όλο σύνολο.
Η ακρόαση του δίσκου κυλάει ευχάριστα με συνθέσεις που σε διάρκεια κυμαίνονται από τρία μέχρι οκτώ λεπτά με το επτάλεπτο “The Season” να σε βάζει κατευθείαν στο κλίμα και το ομότιτλο του δίσκου, όπου η Τζένη Καπάδαη και ο Chris Cacavas των Green on Red δίνουν την δική τους πινελιά. Απο κει και πέρα το “Lovely Desecration” σε πιο γρήγορους ρυθμούς, το “Sail Away” (που στιχουργικά μοιάζει επηρεασμένο απο την προσφυγική κρίση) και το οκτάλεπτο “Say You Will” που γίνεται ένα πολύ καλό closing track.
Το αξιοθαύμαστο στο “The Story of Mr.Dandy Gasoline” και τους Dustbowl γενικότερα είναι πως δεν πέφτουν στην παγίδα να καταντάνε retro, κλισέ η οτιδήποτε άλλο τέτοιο. Αντίθετα έχοντας λιώσει ως ακροατές τα βινύλια των μεγαθηρίων που αναφέρθηκαν στην αρχή και μετρώντας τρεις δίσκους, άπειρες πρόβες και αρκετές συναυλίες έχουν πλήρη επίγνωση του σωστού αποτελέσματος και παίρνουν μια μουσική παράδοση ετών δίνοντας το δικό τους προσωπικό στίγμα και την φέρνουν στη σημερινή εποχή μέσα απο έναν εξαιρετικό δίσκο”.

rockinathens.gr/dustbowl-the-story-of-mr-dandy-gasoline/

# Μαρία Μαρκουλή (It’s My Blender - mariamarkouli.com)

“Ακούω ξανά τους καινούργιους Dustbowl. Ακούω τους Dustbowl ξανά στο καινούργιο τους The Story of Mr. Dandy Gasoline, βρίσκω και πάλι την μοναδικότητά τους. Τον κερδισμένο χρόνο της μουσικής που αγαπάμε.
Ακούω μέσα στο Mr Dandy Gasoline την μαεστρία τους να φτιάχνουν πανέμορφα τραγούδια. Με το ειδικό βάρος και την δύναμη της μπάντας που δεν κάθησε ποτέ ως τώρα σε ένα μουσικό ύφος, ήχο, είδος όσο τέλεια και αν το είχε.
Το Dandy Gasoline, με το ηλεκτρικό ροκ και τα μπλουζ, με την vintage country, ‘χωνεμένα’ όλα στο πάντα ηλεκτρισμένο και άλλο τόσο γήινο, mother earth rock τους, είναι από τα άλμπουμ που έκαναν πιο όμορφη την φετινή παραγωγή.Εφηβική ορμή, με θέση και άποψη πολιτική απέναντι στα πράγματα, πιστοί σε αυτό που ξεκίνησαν να κάνουν, σε αυτό που τους κρατάει τόσο γερά μέσα στο παιχνίδι.
Θα ήθελα να πω πολλά για την τεχνική, για την μουσική τους αξία, ξεχωριστοί μουσικοί ο καθένας. Για τον Νίκο, τον φοβερό και τρομερό Φυσάκη– ψυχή της μπάντας, της σκηνής όλης, δημιουργικός και πόσο πολύ low-profile. Για την εκλεκτή Λυδία Γραμματικού που οι Dustbowl θα ήταν άλλη μπάντα χωρίς το καθοριστικό, κουλ μπάσο της και το δικό της στιλ. Για τον John Hardy με το pedal slide που είναι μεγάλο κεφάλαιο στα μουσικά μας και τόσο…Dustbowl πραγματικά. Για τον Μάκη Δρεμέτσικα στις κιθάρες που δίνει έξτρα δυναμισμό απόλυτα φυσικά κι αβίαστα στο dna των κομματιών. Για τον Διονύση Στεφανόπουλο –που παίζει ντραμς στιβαρά κι αγέρωχα, γλυκά ή καταιγιστικά και στην καρδιά του Mr. Dandy Gasoline – και τον Πάνο Μπίρμπα φωνή. Που μπορεί να σηκώσει ένα θηριώδες κομμάτι, να συγκινήσει μελωδικά_ και όχι μελοδραματικά- που είναι ένας ροκ frontman παλιάς καλής σχολής με τα πιο…εδώ-και-τώρα χαρακτηριστικά. Και σ΄αυτό το άλμπουμ, παρών και ο καλός φίλος της μπάντας – ο μίστερ Chris Cacavas (των Green on Red και τόσων άλλων φανταστικών περιστάσεων).
Kαι κάπως έτσι, Η Ιστορία του Mr Dandy Gasoline ξεδιπλώνεται με ένταση και ροκ τσαγανό, μια ιστορία που μας αφορά και όταν γύρω όλα σκοτεινιάζουν επικίνδυνα και η πραγματικότητα παραμορφώνεται σε κάτι όλο και πιο ζοφερό- χαιρόμαστε ιδιαίτερα που είναι εδώ. Kαι την ακούμε- ξανά και ξανά”.

www.mariamarkouli.com/2019/11/dustbowl-the-story-of-mr-dandy-gasoline/?fbclid=IwAR0cqbjixngbZdnqY9JOShlDpNooacXgms47Xz5sY6eGlIZZBej5LggHexI

# “Τα 10 album της εγχώριας σκηνής του 2019 που μας εντυπωσίασαν”- Music Borders Radio (www.musicbradio.com)
Dustbowl - “The Story of Mr. Dandy Gasoline”

www.musicbradio.com/2019/12/10-album-2019.html?fbclid=IwAR0ZjtMZjZrPAz_RTbVokx-c5IGMeyH_C6ItelnQo4yeZDK2gBVnEz8EAPI

# Top-50 Εγχώρια Tracks από το 2019 - Mike Nikolitsis (www.ypogeio.gr)
Dustbowl - Say You Will (The Story of Mr. Dandy Gasoline)

www.ypogeio.gr/Lists/Top-50-Egchoria-Tracks_2843?fbclid=IwAR26wO6BLsnnIslZYdVWpfYaRROr9x6wk-X1_xV161_0gbmeMm4xbbVdUNs

# “Επιλέγουμε τα 25 καλύτερα Rock Singles του 2019 από την Ελληνική αγγλόφωνη σκηνή” - Music Borders Radio (www.musicbradio.com)
Dustbowl (Feat. Chris Cacavas) - Mr. Dandy Gasoline (The Story of Mr. Dandy Gasoline)

www.musicbradio.com/2019/12/25-rock-singles-2019-part-2.html?fbclid=IwAR347127f3G7z8awPmNxkLue3euUW77nZleWicEIuHTV96bSLh_z4TVe2_Y

# Favorite albums 2019 – Kostas Paschos (sinradio.gr)

Οι παραγωγοί του sinradio.gr επιλέγουν τα αγαπημένα τους άλμπουμ για το ‘19.
Dustbowl - “The Story of Mr. Dandy Gasoline”

www.sinradio.gr/index.php/blog/blog-musicnews/item/436-favoritealbums2019?fbclid=IwAR3hbpZ22lOPz5LOyaOc4UgJgQ__kRCdejZtxf3ouaTnWCjcSSPRG6eIL5A

# Top ten gigs of 2019 - Christos Daskalopoulos (25 Radio Show):
Dustbowl

# Top of 2019 – Μαρια Βασιλειαδου (Πες στην μαμα πως θα αργησω Radio Show)
Dustbowl - Mr. Dandy Gasoline

# Best Albums of 2019 - Yiannis Antonopoulos (Boem Radio – Radiotypies)
Dustbowl – The Story of Mr. Dandy Gasoline

# The Best of 2019 - George Houllis (Unbalanced Pieces Radio Show)
Dustbowl - The Story of Mr. Dandy Gasoline

# 2019's Top 40 Tracks - Christos Daskalopoulos (25 Radio Show)
7. Dustbowll - Sail Away from "The Story of Mr. Dandy Gasoline" album

www.facebook.com/notes/25-radio-show/2019s-top40-tracks-pt1-2512020/2676557422391791/.

# Selected songs for 2019 - Music Borders Radio (Τα τραγούδια του Music Borders Radio για το 2019)
Dustbowl - Mr. Dandy Gasoline (Feat. Chris Cacavas)
“Oι Dustbowl είναι ίσως η μόνη μπάντα στην Ελλάδα που παίζει Americana με τέτοιο τρόπο που αν τους ακούγες χωρίς να ξέρεις ποιοί είναι θα έλεγες "τι ωραία μπάντα από την Αμερική είναι αυτή;" Δεν υπάρχει μόνο η Stoner στην Ελλάδα....(επιτέλους !)“

www.musicbradio.com/2020/01/music-borders-radio-2019.html?fbclid=IwAR3il-YUn6BOBhXC-R-TDSiZ6MyjTc1727zYJtQqbsdkwg6JIQw2CPD-1UU

# "Stories, Bold & Untold" - Aldora Britain Records V.A. Compilation Album (June 2020). Dustbowl - Lovely Desegration
"A psychedelic take on country rock from Greece...Album have been of a brilliant standard, and it has become increasingly hard to pick a 'favourite'. This is a great sign for underground, authentic music, it's still alive"

credits

released October 11, 2019

"The story of Mr. Dandy Gasoline "
Release Date: Oct. 2019
Mother Earth’s Music
Vinyl Format / Digital Format

Recorded and mixed at Shakti Sound Studio
(March / May 2019 - Athens Greece)
Produced and mixed by John Hardy Houstoulakis.
Sound Engineer: John Hardy Houstoulakis
Recording Engineer: Simon Bloom
Hardware / Analog Mastering: Yiannis Cristodoulatos / Sweet Spot Productions

Artwork: Lydia Grammatikou
Photography: Pavlos Fysakis

All songs written and arranged by Dustbowl
(The Season, Lovely Desecration, Mr. Dandy Gasoline, Strange Commotion, Kicks & Thrills, Say You Will: Written by Nick Fysakis
Sail Away: Written by Panos Birbas)


Panos Birbas – Vocals
Nick Fysakis – Electric Guitar
John Hardy Houstoulakis - Pedal Steel
Mike Dremetsikas – Electric & Acoustic Guitar, Backing Vocals
Lydia Grammatikou – Bass, Backing Vocals
Dionissis Stefanopoulos – Drums

Special Guests::

Chris Cacavas – Vocals:
Mr. Dandy Gasoline :

Jennie Kapadai – Backing Vocals & Backing Vocals Arrangement:
The Season, Mr. Dandy Gasoline, Strange Commotion, Say You Will

Simon Bloom – Backing Vocals:
Lovely Desecration, Sail Away, Kicks & Thrills

Alessandro Castagneri – Piano:
The Season, Say You Will
- Fender Rhodes:
Mr. Dandy Gasoline

Special thanks to Aphrodite Po Arike

This alnum is dedicated to our brother "The Legendary Shoeshine Boy" Giotis Petrelis.

www.dustbowl.gr
www.facebook.com/dustbowl.gr

Side A:
The Season [7.01]
Lovely Desecration [3.27]
Mr. Dandy Gasoline [5.23]
Sail Away [4.29]
Side B:
Strange Commotion [3.33]
Kicks & Thrills [3.40]
Say You Will [8.17]

The Season

If you give me another chance
I’ll try to hold away the storm
and walk you through the avalanche
in a safe way back home

Shine your light on me now
your bed’s so soft and deep
and I’ll lead you up, up and down
until our guests fall asleep

Maybe it's the season
or a reason leads us on
but I know I’ll break down
when everybody’s gone
I don’t know much
but I think I’ll follow on
even If I break down
in the middle of the song

Out of my brain once again now
but I’m gonna make it all right
‘cause I’ve learned how to romance
but I never learned how to fight

Weakness is a common thing here
so don’t announce my arrival
for is the heart that holds the fate
you’re gonna lead me to the carnival
Lovely Desecration

I see faith’s a-risin’ as the haze rolls in
for It isn’t hard to keep your conscience clean
‘cause It’s better any past than a present like this
pull that engine apart and wake at the call of bliss
It’s such a lovely desecration

See the diamond gates how they kept the light in
at the lone hours I’ll pretend I’m next of kin
someone send me here to save you from yourself
find you a new lodge and put your fears on the shelf
It’s such a lovely desecration






Mr. Dandy Gasoline

A hidden smell of gasoline
in cheap perfumes, tonic and gin
he was there through thick and thin
a pale blossom, a breath of spring

I see his face everywhere
but I’m acting like I don’t care
so we gotta be fancy and lean
for Mr. Dandy Gasoline

I told you once my only friend:
“Martyrs will get you in the end’’
brother you’ve crossed the horizon bend
“Do you have a lodge? I’ll pay the rent”

I see his face everywhere
with crimson flowers in the air
we gotta be fancy and lean
for Mr. Dandy Gasoline

Sometimes I get the cold shivers
‘cause I know the highway’s for the drifters
and there’s no god to beg and whisper
we both know that, don’t we Mister?

I see your face everywhere
Seeking tenderness and care
we gotta be fancy and lean
for Mr. Dandy Gasoline
baby, It’s a sure thing that’s Mr. Dandy Gasoline
Sail Away

I’ll sail away my one true love, though I know I’ll break your heart
now I’m on the floor and I hate every breath I’m taking
I left my friends in a shimmering light, in a lone and ragged mile
I see shades in the aisle and I think I’m going crazy

The wind will sound, the seas will pound
my ship is gone and all the world is watching
the sand will roll, my heart is cold
I got a home but my hands are freezing

Making my last go-round and I’ll say goodbye to town
till the night is gone the world will go down
and I’ve been down so long, so am I weak? Or am I strong?
I see shades in the aisle and I think I’m going crazy
Strange Commotion

It’s hard to handle the feeling that we’ve never been born
but we’ll meet again ‘cause we’re part of the song
and we are part of everything but everything is wrong
and fear seems like devotion and I’ve adored you for too long
It’s a strange commotion

Is there a man? Is there a man of good fortune?
cold mountain water and dust are our only portion
and every promise sounds like a big silly notion
but every embrace feels like a sweet extortion
It’s a strange commotion

So leave me here if you dare
and bloom like a burning rose
It’s a warm summer breeze out there
days are long and I know what no other knows
It’s a strange commotion

Kicks & Thrills

It’s a great world but I feel I’m goin’ down
I see no star’s a-shinin’ at the edge of town
I can hear the city’s crying then it all falls apart
I got this empty speedway with a great rage at heart

Can you venture a guess?
‘cause I’m blinded by the lights
and I think I heard someone said:
“We’re gonna have a heatwave tonight”

I wanna get some kicks, I wanna feel all right
somekinda cheap thrills, It’s gonna be all right

And I’m all dressed up in white fine linen
in the lowest part of a forsaken Eden
once we met as strangers, now we’re way out yonder
can you feel the distance? The heavy days are over

Say You Will

I see your life’s but an invention
longing for the sea to free the child
but you’ve got a gift, an invitation
for saints and ghosts to reconcile

So please send them my regards
a postcard and a fancy buckle
Is there a trick not worth knowing?
for life’s not easy in city’s shuffle

Say you will and carry on
we’ll be invisible at dawn

I’ll spend the night at the reception
waiting for the pale morning light
won’t you give me some affection?
the gypsy haunt is cold tonight

And I can’t see where we’re going
but I know I could hold on to you
I hear your voice softly flowing
and the old things are now new

Say you will and carry on
we’ll be invisible at dawn

I’d like to leave you warm and lazy
under the sun that bends above us
my precious mistress this world’s crazy
and love’s a riddle we can’t solve

license

all rights reserved

tags

about

Dustbowl Athens, Greece

“Mother Earth Rock Music”
www.dustbowl.gr

BUCKETFULL OF BRAINS / JEREMY GLUCK (THE BARRACUDAS):
" It is an esoteric elegy of sentiments that draws us "down" with them, and signifies that the only catharsis, the one way road for Dustbowl comes from the earth…”

ALT. COUNTRY FORUM NL:
"Their music has something charming, magical"
... more

contact / help

Contact Dustbowl

Streaming and
Download help

Redeem code

Report this album or account

If you like Dustbowl, you may also like: